In de bergen

13/2

Nuwara Eliya ligt op een hoogte van 1900 m en wordt ook “little England” genoemd. Het stadje oogt Brits, getuige hiervan de paardenrenbaan, golf, landhuizen, mooi aangelegde parken. De stad was vroeger bij de Britten erg in trek omwille van het milde klimaat.   Bij het ontwaken merken we dat het gestopt is met regenen. We kunnen ons met een gerust hart wagen aan de spectaculaire 25 km lange afdaling, langs theeplantages,  een hindutempel, landbouwgewassen (bonen, kolen, aardappelen, prei, enz). We komen ook kraampjes tegen waar verse aardbeien verkocht worden. Na de afdaling is het voortdurend klimmen en dalen met de nadruk op klimmen tot in Ella. Het voorlaatste stadje Bandarawela is een verkeerschaos. We slalommen tussen bussen, driewielers, brommers, auto’s en zijn heel blij als we de stad kunnen verlaten. Bij het binnenkomen van Ella vroegen we aan een local om te bellen naar onze homestay, want hij staat niet op GPS. De eigenaar beloofde om iemand te sturen naar de hoofdweg. Na een tijdje doet een jongen op een brommer teken dat we hem mogen volgen. We blijven nog 1 km op de hoofdweg om daarna af te slagen op een zeer steile veldweg. De moed zakt ons in de schoenen. We zijn te moe om onze fietsen met bagage naar omhoog te duwen. Gelukkig is de jongen bereid om de fietsen zelf naar omhoog te duwen. Na 300 m komen we eindelijk toe in onze homestay. Onze inspanningen worden rijkelijk beloond door een mooie houten kamer met een adembenemend zicht op de bergen. De gastheer is leraar, terwijl zijn vrouw verpleegster is op de afdeling oncologie. Met hun 3 zoontjes hebben ze het dan ook bijzonder druk.

14/2 en 15/2

We besluiten om 2 dagen in Ella te blijven. Ella ligt op een hoogte van 1040 m. Het is hier een echt backpackersparadijs met een grote keuze aan guesthouses, hotelletjes, restaurants enz. Het is even wennen aan de vele toeristen. We bezoeken een theefabriek op zo’n 7 km. We hebben een slechte dag gekozen. Het is maandag en op zondag wordt er niet geplukt. Dit betekent dat de productie stilligt. Een aanwezige gids gaf de nodige uitleg en toonde de verschillende machines zonder theeblaadjes. De volgende morgen ontwaken we onder een stralende zon en zien vanuit ons bed de bergen. Vandaag doen een we een serieuze wandeling van ongeveer 10 km. We klimmen eerst naar Little Adam’s Peak, een prachtige wandeling die voornamelijk door de theeplantages leidt. Onderweg komen we de pluksters tegen die terugkeren met een volle zak blaadjes op hun rug. De pluksters zijn meestal tamilvrouwen die voor een hongerloon dit zware werk doen. Ze wonen tussen de velden in schamele platen hutjes. Een goede plukster plukt minimum 15 kg per dag. We vervolgen daarna onze wandeling langs een smal paadje naar de “9 arches bridge”. Dit is een oude spoorwegbrug met 9 bogen die vooral bezocht wordt door Sri Lankaanse families. De mooiste foto’s worden gemaakt als de trein over de brug dondert. Dit gebeurt 4 maal daags. Na een uur wachten, is de trein er eindelijk en kunnen we terugkeren naar Ella. We lopen over de sporen terug naar het station van Ella. Dit is gebruikelijk hier.

Morgen dalen we verder naar zeeniveau en laten we de bergen definitief achter ons.