Kampong Cham - Phnom Penh (28.2 - 1.3)

Op 28.2 vertrokken naar Phnom Pehn. Wegens de hitte proberen we het aantal kilometers te beperken maar dit is enkel mogelijk als er overnachtingsmogelijkheden zijn. We zijn in dit geval weer verplicht om 100 km te rijden. Het traject verschilde niet veel van de vorige dagen. De weg was rustig en we zagen veel grote partytenten voor bruiloften. Deze zijn versierd met bloemen en er staat een grote foto van het bruidskoppel. De meeste tenten staan voor de helft op de weg, waardoor het verkeer moet uitwijken op 1 rijstrook. 20 km voor Phnom Pehn begon het verkeer toe te nemen en moesten we de ferry nemen over de Mekong. De ferries komen en gaan en we moeten gelukkig niet wachten. Na zo’n lange fietstocht voelen we ons vooral vies en zitten onder het stof. We snakken dan ook naar een goede douche om al het stof weg te spoelen. We logeren 3 nachten in een mooie guesthouse boven een supermarkt die 24 uur open is. We moeten met de fietsen steeds door de supermarkt.

Phnom Pehn is een moderne stad met veel hoogbouw, brede lanen en een gezellige promenade langs de Mekong. Er wordt veel gebouwd door de Chinezen.

Wie naar Phnom Pehn komt, bezoekt vooral de gedenkplaatsen van het Rode Khmer regime. Zaterdag bezoeken we dan ook het  genocidemuseum Tuol Sleng, beter gekend als S21. Tuol Sleng was een uiterst geheim centrum in een netwerk van bijna 200 gevangenissen waar mensen werden gefolterd door de Rode Khmer. Hier werden tussen de 12000 en 20000 mensen gevangen gehouden en gefolterd door de Rode Khmer. Slechts 12 hebben het overleefd. We maken kennis met 2 mannen die de gruweldaden hebben overleefd en hier hun memoires verkopen. De gevangenis bevindt zich in een voormalige middelbare school. In het museum worden duizenden vaak afschrikwekkende foto’s getoond. Het is allemaal heel aangrijpend en iedereen wordt er stil van. We hebben het zelf ook moeilijk.

Tussen 1975 en 1979 was de Rode Khmer aan de macht in Cambodja. Dictator Pol Pot was hun leider. Zijn bedoeling was het plattelandsleven in te voeren. De steden werden ontruimd en iedereen werd naar het platteland gestuurd. Iedereen werd verplicht om op het veld te werken van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Intellectuelen, leraren, artsen, zelf mensen die een bril droegen werden gefolterd. Bezittingen werden niet getolereerd. Eten gebeurde gezamenlijk en men mocht zelf geen eten verzamelen. Woorden als vader, moeder mochten niet meer gebruikt worden. 1,7 tot 2 miljoen Cambodjanen stierven een verschrikkelijke dood, dit is 1 op 4  Cambodjanen. We volgen het bezoek met een audiotour en beluisteren verschillende getuigenissen.

Vandaag een bezoek gebracht aan Choeung Ek Genocidal Center of beter bekend als “Killing fields”, een 15 km ten Zuid Oosten van Phnom Pehn. Choueng Ek is een van de meer dan 300 killing fields in Cambodja. Hier vind je de massagraven en een herdenkingsstupa voor de  vele slachtoffers. Hier werden soms tot 300 mensen per dag geëxecuteerd. Dit gebeurde vooral ‘s nachts met hevige propaganda muziek zodat niemand iets kon horen. De “killing tree” staat symbool voor de vele baby’s en kinderen die werden doodgeslagen tegen de boom en nadien werden gedumpt in een massagraf.

In de namiddag nog eens een laatste keer langs de Mekong gewandeld. Vanaf morgen verlaten we de Mekong, die we vele honderden kilometers gevolgd hebben, definitief. Het is zondag en vele families maken er een uitstap vzn