Phnom Penh - Kampot (2.3 - 6.3)

Op 2 maart zijn we vanuit Phnom Pehn vertrokken naar Kampot (165 km in 2 dagen). Phnom Pehn uitrijden was weer een heel avontuur. Als gladde palingen wringen we ons tussen de honderden brommers, mototaxi’s, tuktuks, vrachtwagens, wagens.... We zijn er al best bedreven in, dwz we eisen onze plaats op in het verkeer, nemen het niet al te nauw met verkeersregels.... We scheppen er zelf al plezier in. Na Phnom Pehn komen we op de nationale weg naar Kampot. Deze is onder “construction”, dwz putten, stenen, veel, heel veel stof. Een rijstrook ligt volledig open. Soms zien we geen 5 m verder door het opwaaiende stof. Na 30 km geven we er dan ook de brui aan en gaan op zoek naar een busje die ons en onze fietsen wil meenemen. Dit is niet zo eenvoudig want hier zijn geen busstations en niemand verstaat ons. Gelukkig komt er een leraresje van een internationale school ons ter hulp en vijf minuten laten zitten we in een minibus richting Kampot. We komen dus twee dagen vroeger aan en we beklagen ons dit niet.

Kampot is een gezellig, relaxt stadje gelegen aan de Kampor rivier, op enkele kilometers van de Golf van Thailand. Kampot wordt gekenmerkt door zijn Franse koloniale bouwstijl en is vooral bekend door haar beroemde zwarte peper, de Kampot pepper. 

Tijdens de oorlog in de jaren 70 werd de peperteelt verlaten. Vanaf 2000 is de peperproductie terug op gang gekomen. De regio kent nu enkele honderden plantages, meestal familiale gerunde plantages. Men heeft hier verschillende soorten pepers: groene, zwarte, rode en witte peper.

We brengen dan ook een bezoek aan een peperplantage, La Plantation, gerund door een Frans - Belgisch koppel. De weg er naar toe is al de uitstap waard. We rijden langs prachtige landschappen, aarden weggetjes langs kleine dorpjes. In La Plantation heeft men een adembenemend uitzicht op de Bokor bergen en de zee. La Plantation beheert 22000 pepers op ongeveer 20 Ha. Het telen van de peper gebeurt hier op een traditionele, biologische manier. Naast de peper verbouwen ze ook andere kruiden, zoals kurkuma, wilde chili, lokale groenten en fruit. Meer dan 150 Cambodjaanse mensen worden hier fulltime tewerk gesteld en ontvangen naast kost en inwoon ook een salaris. Tussen februari en april worden de peperkorrels met de hand geoogst.

Dit is tevens een sociaal en duurzaam agrotoerisme project. Alles gebeurt hier op een verantwoorde, ecologische manier. Na het geleid bezoek kunnen we de verschillende pepers nog degusteren.

De eigenaars van La Plantation sponsoren ook een lagere school in de nabij gelegen dorpjes. De kindjes krijgen allemaal de mogelijkheid om onderwijs te volgen. Hier in Cambodja volgende de kinderen enkel een halve dag school, of wel ‘ s morgens, ofwel in de namiddag. De leerkrachten worden ook slechts voor een halve dag betaald en moeten daarom nog een bijjob zoeken. Dikwijls geven ze dan nog bijles aan kinderen die het kunnen betalen. Wat ons opvalt, is het aantal internationale scholen in de steden. Blijkbaar volgen hier ook veel Cambodjaanse kinderen onderwijs omdat men hier ook Engels kan volgen. 

Kampot kent ook een micro klimaat waardoor het meer dan elders regent. Het heeft nu reeds tweemaal ‘s nachts geregend. 

Naast de beroemde peper, is Kampot ook bekend om zijn zoutvlakten en de durian. De durian is een groot, langwerpig, stekelig fruit die als je hem opensnijdt heel erg stinkt. Ze hebben hier zelfs een rotonde met een durianmonument.

We hebben het hier erg naar onze zin. Met deze hitte gaan we ‘s morgens fietsen en ‘ s middags met de grootste hitte, blijven we in onze airco kamer. Er is hier ook een avondmarkt met kraampjes waar we voor weinig geld lekker eten.

Wegens het coronavirus werd onze vlucht met Cathay Pacific geannuleerd. We vliegen nu een paar dagen vroeger naar huis, namelijk op 22 maart landen we in Belgie. Morgen nemen we alweer de bus naar de grens met Thailand. We willen nog een paar dagen fietsen in Thailand want nu is het einde wel echt in zicht.

Totaal: 3150 km gefietst