Thakhek - Savannakhet (118 km) - 9 en 10 februari

Gisteren reeds om 7 uur op de fiets om de grote hitte te vermijden. ‘s Middags loopt het kwik op tot 35 graden. We fietsen grotendeels langs de Mekong. Het is zondag en in tegenstelling tot Vietnam, wordt hier weinig gewerkt. De mensen zitten in kleermakerszit samen met familie of vrienden onder een rieten dakje. Ze kaarten of spelen met de dobbelstenen. We zien wel veel flessen Lao beer op de tafels staan. We komen veel kleurrijke tempels tegen en geregeld moeten we remmen voor overstekende koeien en geiten. We moeten ook geregeld over ijzeren bruggen over de Mekong. Hierop liggen houten planken en je moet goed opletten om niet met je banden tussen de groeven te vallen.  In de dorpjes worden we nog steeds even enthousiast verwelkomd door de kindjes die “Sabaidee” roepen. Na 118 km in een verzengende hitte bereiken we onze guesthouse. We besluiten om een dagje te blijven om wat te recupereren.

Savannakhet is een leuk stadje aan de Mekong. Hier zie je weeral veel oude Franse architectuur. We dwalen rond langs de sfeervolle straatjes. We bezoeken een paar tempels die in Laos zeer kleurrijk zijn en bedekt met bladgoud. Hier zien we veel jonge monniken in oranje pij. Heel veel jongens gaan naar de tempel en krijgen daar onderwijs. Er is ook een mooi katholiek kerkje. Het is weer eens tijd om de fietsen onder handen te nemen. Ze krijgen een flinke wasbeurt en ik moet de eerste platte band verwisselen. Christine gaat intussen naar de kapper en krijgt een goede hoofdmassage. We kunnen er weer tegen voor de volgende dagen.