Naar zee, zon en strand

We blijven twee dagen in Amphawa en hebben een bungalow geboekt temidden van kokos-en bananenplantages, ver van de bewoonde wereld. We zijn de enige toeristen en verheugen ons op een rustige avond. Niets is minder waar! Bij onze terugkomst van de uitstap hebben we het gezelschap van een grote groep Thais, overwegend mannen. De whiskey en bier vloeien rijkelijk. De decibels nemen dan ook toe naarmate de avond vordert. Tot overmaat van ramp wordt het na het eten een karaoke avond. Er wordt uit volle borst meegezongen. We proberen het nog enkele uren vol te houden, tot dat Christine het welletjes vindt. Ze stapt resoluut op de dronken mannen en vraagt beleefd om de nachtrust te respecteren. Na een paar ogenblikken gaat de muziek uit maar blijven ze nog lange tijd met het nodige lawaai praten. We hebben voor twee nachten betaald bij Booking en het is daarom geen optie om te vertrekken. De volgende ochtend komt er een nieuwe groep Thais. Met bang hart kijken we of ze een muziekinstallatie bij hebben. Neen die hebben ze niet. Oef… alhoewel met de nodige drank wordt er weer heel luid gepraat en gelachen. Daar gaat onze nachtrust weer…

Tijdens onze rustdag trekken we eerst naar de Amphawa floating market. Er is spijtig genoeg geen marktactiviteit te bespeuren op het water. Niemand kan ons vertellen wanneer ze zal plaats vinden. Dan maar 7 km verder fietsen naar de beroemde Amphawa Maeklong railway market. Deze spoorlijn verbindt Bangkok met Samut Sakhon (65 km). Langs de spoorlijn staan allemaal kraampjes. Een paar minuten voor de trein nadert, worden de luifels naar beneden gedaan en de koopwaar achteruit geschoven. We staan op Max. 30 cm van de voorbijrijdende trein, een speciale belevenis. Je kan dit best opzoeken op een filmpje op you tube. Het valt ons op dat de Chinezen opnieuw mogen reizen. We zien overwegend Chinese toeristen.

Na twee slapeloze nachten vertrekken we dan richting Phetchaburi. Phetchaburi is een gezellig, rustig stadje. De stad ligt onderaan een heuvel. Bovenaan staat een paleistempel. Deze is te bereiken via een kabeltreintje. Beneden aan de tempel zien we veel apen die zitten te wachten op eten. We fietsen langs vele waterwegen met heel veel visrestaurants  op houten palen boven het water. Je kan er alle mogelijke vis en seafood eten. Er is ook veel zoutwinning langs de weg.  We logeren in hotel Sweet Dreams en kunnen eindelijk bijslapen.

Daarna gaat het richting ChaAm en Hua Hin, twee bekende Thaise badplaatsen. Cha Am is vooral geliefd bij de Thais. Het is zondag en het is druk op het strand. Hele families komen hier de dag doorbrengen en lunchen op de ligzetels onder de parasols. We zien maar weinig westerse toeristen.

Hua Hin ligt maar 30 km verder dan Cha Am en is vooral gericht op de westerse toerist. Het verschil is groot. In Hua Hin zijn ook de opnames gemaakt voor de film “the killing fields”. Het Centara hotel diende o.a. als decor. Hua Hin is ook gekend als tweede verblijfplaats voor mensen die in Bangkok of andere grote steden wonen. Het is hier heerlijk fietsen met overal fietspaden of afzonderlijk stroken voor fietsers en brommers.