Zon, strand en genieten

25 februari 2022 - Matara, Sri Lanka

Met het einde van de fietsroute in zicht, blijkt dat we nog tijd over hebben. We besluiten daarom om de etappes behoorlijk in te korten en te genieten van zon, zee en strand.

Na 3 dagen rust in Dikwella, fietsen we 30 km verder naar Mirissa. We komen eerst in Matara, een drukke stad met een Nederlands verleden. In 1640 kwamen de Hollanders in het bezit van Matara. Ze bouwden er een fort versterkt met een vestingwal van koraalstenen. De Hollandse huizen werden binnen het fort gebouwd. In 1761 werd Matara voor het eerst doelwit van een aanval van Kandyaanse troepen op de bezittingen van het VOC. Bijna een jaar later werd Matara door de Hollanders heroverd. Op bevel van de Hollandse gouverneur werd dan een tweede fort gebouwd op de andere oever van de rivier. Matara werd tenslotte in 1796 aan de Engelsen overgedragen. Het is leuk fietsen in het fort met zijn smalle straatjes en vele koloniale gebouwen. De Hollandse kerk staat vermeld op een gedenksteen boven de ingang. Spijtig genoeg is de kerk dicht. We fietsen nog voorbij het oude Hollandse handelscentrum.

Een paar kilometers verder, bereiken we Mirissa waar we weeral hartelijk ontvangen worden door de gastheer. We worden op onze wenken bediend en genieten van een “homemade” diner. Mirissa staat bekend door de aanwezigheid van blauwe walvissen en dolfijnen. We boeken dan ook een uitstap per boot voor de volgende ochtend. Om 6 uur ‘s morgens bracht een tuktuk ons naar de boot. Vrij vlug zagen we verschillende scholen dolfijnen en een paar zeeschildpadden maar de walvissen lieten zich niet zien. De dag eerder hadden de toeristen meer geluk en konden ze walvissen spotten. Na 4 uur varen beslist de bemanning om terug te keren. Een teleurstelling! De eigenaar van de boot zegt ons dat we de volgende ochtend opnieuw gratis mogen meevaren maar we bedanken hiervoor. Mirissa is een vrij nieuwe toeristische stad met mooie witte stranden. Wij vonden Mirissa wat tegenvallen. Het is hier een invasie van getatoeëerde Russen met schaars geklede vrouwen. We houden het hier dan ook vlug voor bekeken. We denken met heimwee terug aan ons privestrandje in Dikwella.

De volgende ochtend zitten we alweer om 7 uur op de fiets voor een korte rit van 35 km naar Galle, UNESCO werelderfgoed met een rijk Hollands koloniaal verleden. Het is alweer een schitterende tocht langs parelwitte stranden. Deze streek is beroemd om zijn steltvissers.  Op  bamboepalen zitten ze van zonsopgang tot zonsondergang te vissen. Een foto van deze vissers staat in elke reisgids. Spijtig genoeg behoort dit tot het verleden. Nu doen ze het enkel op aanvraag van toeristen. We hebben een hotelletje voor 2 nachten gereserveerd in het fort van Galle. Bij aankomst blijkt dat de fietsen niet binnen kunnen staan. De eigenaar is begripvol en begeleidt ons naar een wat verder gelegen guesthouse van vrienden.

Galle was eerst in Portugese handen tot in 1640 een Nederlandse troepenmacht de Portugese vesting heroverden. Fort Galle is tamelijk goed bewaard gebleven met hoge aarden omwallingen. Het is prettig wandelen in de rustige straatjes langs de vele oude koloniale gebouwen, de juwelierswinkeltjes, de vele cafeetjes en restaurants….  Galle doet ons denken aan Cochin in Zuid India.  We wandelen ook op de metershoge dikke muren met verschillende bastions, kanonnen gericht op de zee... We bezoeken de Nederlandse Hervormde Kerk met verschillende grafstenen met Nederlandse namen. Galle is vooral gekend om de tonijnvisserij en de daaraan verbonden conservenindustrie. Bekend is ook het kantwerk, dat door de Portugezen in de 16de eeuw werd ingevoerd. De dag eindigde met een hevige tropische regenbui, dat eventjes voor verkoeling zorgde.

Morgen terug op de fiets voor een 60 km lange tocht langs de kust naar Bentota.

Foto’s

7 Reacties

  1. Ouwenbelg:
    25 februari 2022
    Hoi, Theo, het ware minder vlug bekeken indien de vrouwen niet schaars gekleed waren geweest.
  2. Rit:
    25 februari 2022
    De Heynen's zaten overal!
  3. Ludwig:
    25 februari 2022
    Hallo Theo en Christine,
    Een prachtig reisverhaal ik heb het geboeid gelezen. Kandyaanse troepen zijn speciale eenheden denk ik. Spijtig dat jullie geen walvissen gezien hebben. Geniet er daar maar van. Ben benieuwd naar jullie volgend verhaal.
  4. Mimi Lambert, Lier.:
    25 februari 2022
    Wat een leerrijke reis doen jullie !
    Bedankt dat we een beetje kunnen meegenieten.
    Mimi
  5. Willy lus:
    27 februari 2022
    Wel verdiende rustdagen ,mag ook wel eens na zoveel inspanningen.wel bedankt voor het gehele reisverhalen prachtig .Daarbij nog mooie foto’s knap gedaan .Nog een veilige terugreis een van de volgende dagenHet was een hele belevenis Lus. Willy
  6. Ilse Van Wichelen:
    27 februari 2022
    Mooie reis! Bedankt voor jullie verhalen en tot binnenkort..
  7. Ingrid:
    1 maart 2022
    Altijd leuk om jullie reisverhalen te lezen en mee te kunnen genieten van de cultuur, de landschappen en de foto's. Geniet nog van het zonnetje en het warme weer.