Pune en Nashik

We vertrekken met de nachtbus vanuit Margao naar Pune, waar onze vrienden wonen. De bus zal om 20 uur vertrekken. We zijn op tijd aan het busstation want we willen niet in het donker fietsen. Eerst komt er een man langs die geld ontvangt voor het vervoer van de fietsen. We krijgen echter geen ontvangstbewijs. Om 20 uur stipt is de bus er en de fietsen worden keurig onderaan in de bus geplaatst. We hebben twee bedjes naast elkaar, propere lakens, een hoofdkussen, een dekentje en alles wordt afgesloten met gele gordijntjes. We zien het helemaal zitten. De pret is echter van korte duur. We worden heen en weer geslingerd en dit is te wijten aan de staat van de weg. Wat zijn we blij dat we dit deel niet gefietst hebben. Ik moet me vasthouden om niet uit bed te vallen en voel me de ganse nacht misselijk. Na een rit van 10 uur komen we eindelijk aan in Pune. Het uitstappen verloopt chaotisch. Blijkbaar stoppen hier alle bussen en die van ons moet al plaats maken voor de volgende. Ik blijf nog even in de bus want hier is internet. Ik probeer onze vriend te bellen maar krijg geen gehoor. Dan maar iemand op straat aanspreken. Intussen worden we omringd door tuktuk chauffeurs die ons een ritje willen aanbieden. Gelukkig vinden we iemand die onze locatie aan onze vriend kan doorgeven. Vijftien minuten later is hij ter plaatse met zijn scooter en rijden we achter hem door het hectische ochtendverkeer. Pune is een miljoenenstad met meer dan 7 miljoen inwoners. Onnodig te zeggen dat fietsen hier nog een grotere uitdaging is. Na 6 km komen we aan bij onze vrienden. Het is een blij weerzien en we worden weer in de watten gelegd. We zijn pas ingecheckt in ons hotel als we weer een interview moeten geven. Ditmaal voor de Indian Express. De hoofdredactrice komt langs en we hebben een leuke babbel. Het interview verschijnt de volgende dag in de krant (zie foto’s). Wij krijgen ook bericht van de hoofdredacteur van NFAPost dat ons artikel begin maart zal verschijnen. We ontvangen alvast een drukproef om te verbeteren.

Pune is vooral gekend voor zijn Osho meditatie ashram. Hier zie je veel westerse toeristen gehuld in paarse gewaden. Osho was een controversiële figuur en vooral gekend als sex guru.  Hij is in 1990 gestorven. De ashram wordt nog altijd druk bezocht door zijn volgelingen. Er hangt echter een stevig prijskaartje vast aan een verblijf in dit medidatiecentrum. Er moet voor alles betaald worden. We fietsen nog een paar keer in het drukke verkeer maar houden het dan voor bekeken. Na 1500 km is het genoeg geweest. We gaan ons leven niet verder op het spel zetten. We bezoeken o.a. het Agha Khan paleis waar Mahatma Ghandi en andere nationalistische leiders werden  opgesloten door de Britten. Ze zijn hier gestorven en hun assen worden hier bewaard. 
Na een paar dagen Pune, vertrekken we naar Nashik naar een ander bevriend koppel. De afstand is 200 km maar de bus doet er vijf uur over. Deze keer valt de busreis wel mee en zijn de wegen ook duidelijk beter. Nasik is vooral een religieus centrum en een heilige plaats voor de hindoes. Nasik profileert zich sinds enige jaren als de wijnstreek van India. Je kan dan ook verschillende wijndomeinen bezoeken. We bezoeken de voornaamste, nl. Sula winery. De wijngaard is prachtig gelegen tussen de heuvels. Wijn is  hier “big business”. Elke dag bezoeken honderden mensen de wijngaard. We krijgen een rondleiding met proeverij. De wijnen kunnen nog niet tippen aan onze wijnen maar het smaakt toch.

We bezoeken nog de Trimbakeschwar tempel, ongeveer 30 km van Nashik. Dit is één van de meest heilige tempels van India voor hindoes. De heilige Godaveri rivier vloeit in de baden van de tempel waar gelovigen hun zonden trachten weg te spoelen. Het is weer een kleurrijk spektakel.  Daarna gaan we naar het oude gedeelte van Nashik aan de rivier en bezoeken de oudste tempel Kala Rama  gewijd aan Rama. We wandelen langs de heilige rivier waar honderden pelgrims komen om te baden, te bidden en omdat het water de ziel zou bevrijden. Wij gaan onze ziel niet bevrijden😅.

we profiteren van ons verblijf in Nashik om naar Aurangabad te gaan, uitvalsbasis om de beroemde “Ellora Caves” (UNESCO werelderfgoed) te bezoeken. Aurangabad was vroeger een mogol stad, getuige hiervan zijn de paleizen, forten, grotten. Hier vind je ook veel zijde fabrieken. Aurangabad ligt slechts op 200 km van Nashik maar betekent wel meer dan vier uur bus. We nemen dan ook een overnachting. Ellora is prachtig gelegen in de heuvels. De grotten werden uitgehouwen gedurende vijf eeuwen door generaties Budhist, Hindoe en Jain monniken. Ze bevatten inscripties uit de periode 6e eeuw naar Christus. Er zijn meer dan 100 grotten op de locatie, waarvan 34 open zijn voor het publiek. Deze bestaan uit hindoeïstische, boeddhistische en jain grotten.  De belangrijkste trekpleister is de Kailasa tempel, het grootste Monolithische beeldhouwwerk van de wereld, gebouwd door 7000 werkmannen gedurende een periode van 150 jaar. Hoewel deze grotten heel toeristisch zijn, zien we amper westerse toeristen. We moeten dan ook geregeld op de foto. Als we terug zijn van de grotten, worden we teruggefloten door een traffic politieman. We vragen ons af wat we verkeerd deden. Hij wil echter alleen met ons op de foto.

Alvorens terug de bus te nemen naar Nashik, gaan we nog even naar het Bibi-qa-Maqbara paleis, een marmeren Mogol mausoleum uit het midden van de 17de eeuw. Dit is een kleinere versie van de Taj Mahal maar veel minder gekend. Het is daarom heerlijk om hier rond te slenteren zonder drommen toeristen.

Onze reis zit er op. We keren terug naar Pune om nog een paar dagen door te brengen met onze vrienden. Maandag komt de eigenaar van een Giant fietsenwinkel naar ons hotel om de fietsen in te pakken. Dinsdag vertrekken we met de taxi naar Mumbai voor onze vlucht.

Het was weer een fantastisch avontuur, met dank aan alle mensen die we ontmoet hebben, ons geholpen hebben en onze reis aangenaam maakten. Bedankt  aan de lezers om ons te volgen.

Hop naar de volgende fietsreis.

Totaal 1600 km gefietst ( we fietsten niet elke dag ).

banden: geen platte banden of andere technische problemen.