Naar Phuket via de eilanden

We verlaten Khao Sok NP in alle vroegte want er staan ons heel wat hoogtemeters te wachten. Het wordt een mooie rit met fantastische landschappen, karstgebergte, mangroven… Na 40 km krijgen we een lange beklimming voor de boeg, op sommige plaatsen tot 12%. Het zweet gutst van ons lichaam. De automobilisten steken hun duim omhoog. Dat geeft ons moed om verder te klimmen. We geraken boven en er volgt een welverdiende afdaling. De weg blijft echter op en neer gaan. Moe maar voldaan komen we toe bij een Nederlands-Thais koppel (Gerard en Nui). We logeren hier in een mooie bungalow. Nui kookt elke avond een heerlijk 3-gangen diner. Hier komen we ook andere medefietsers tegen. Gerard geeft ons de tip om niet via de weg maar via de eilanden naar Phuket te gaan. De weg naar Phuket is immers saai en druk. We blijven hier twee dagen en laten ons verwennen. We genieten van de pracht van de tuin. De Phang Nga baai is ongelooflijk mooi. Overal zie je karstrotsen: groot, klein, plat, spits… Het is niet voor niets natuurlijk erfgoed van UNESCO. Phang Nga is ook bekend om zijn ontelbaar veel kleine eilandjes die hier uit zee steken. De meeste eilanden zijn onbewoond. Hier kun je ook naar het James Bond eiland varen. Op onze rustdag verkennen we per fiets de baai. We bezoeken o.a. de Chinese tempel, waar nu het “Turtle festival” begonnen is. De mensen brengen schildpadden gemaakt uit een soort deeg naar de tempel en offeren deze voor een lang leven (zie foto).  Er is ook een stoet met heel wat lawaai. De mannen martelen zichzelf door met een zweep op hun rug te slagen en dit tot bloedenstoe. 

Nui is lerares in de dorpsschool en we mogen op maandag met haar meerijden naar school. Om 7.30 uur zijn alle leerlingen al druk in de weer met poetsen. Het schoolterrein wordt schoongeveegd. Geen blaadje blijft liggen. Alles is hier spic en span. Om klokslag 8 uur verzamelen alle leerlingen zich in lange rijen en weerklinkt het nationale volkslied terwijl de vlag wordt gehesen. Daarna volgt nog een toespraak door een lerares en gaan de leerlingen naar hun respectievelijke klassen. Na het middageten moet iedere leerling zijn tanden poetsen. Nui geeft Engelse les en we volgen haar naar haar klasje. De leerlingen mogen ons vragen stellen en wij laten aan de hand van de computer beelden zien van België.

In onze accommodatie staan ook verschillende kokosnotenbomen. De kokosnoten worden geplukt door een aap. De apen worden hiervoor speciaal opgeleid in een “monkey school”. De aap blijft heel zijn leven bij dezelfde eigenaar. Na de pluk wordt de opbrengst verdeeld tussen de eigenaar van de aap en de eigenaar van de grond. Een win-win situatie.

We volgen het advies van Gerard en vervolgen onze route naar Phuket via de eilanden nl.Koh Yao Yai en Koh Yao Noi. Om 13 uur vertrekt een longtailboot naar de eilanden. We zijn extra vroeg om zeker te zijn van een plaatsje op de boot. Deze wordt eerst volgestouwd met allerhande vracht. We vragen ons af of er nog plaats gaat zijn voor ons. Intussen stroomt er steeds meer volk toe. Iets voor 13 uur mogen we letterlijk in de boot kruipen en heeft iedereen een zitje.

Na twee uur varen komen we aan in Koh Yao Yai, waar we een bungalow gereserveerd hebben. Dit is het grootste van de twee eilanden (30 km lang) en we mogen als eersten van de boot stappen. De bevolking is overwegend moslim en de meesten zijn soennieten. Dit eiland wordt nauwelijks bezocht door toeristen. Hier kan je genieten van bijna uitgestorven stranden, kleine familiehotels, leuke restaurantjes en vooral geweldige natuur. De eilanders leven voornamelijk van de visvangst, rubberwinning en palmolieproducten. We hebben slechts voor 1 nacht geboekt en onze bungalow is niet meer vrij de volgende dag. Dan gaan we maar eilandhoppen. We vertrekken naar Koh Yao Noi, 10 minuten varen.

Ook op Koh Yao Noi wonen voornamelijk moslims. Hier zijn er wat meer toeristische voorzieningen maar toch blijft alles kleinschalig. Familiebanden zijn hier nog heel sterk en meestal werkt iedereen mee in het familiebedrijf. We fietsen een rondje langs het eiland en moeten soms stevig op de trappers staan. In de namiddag is het tijd voor het strand. Er zijn hier veel kleine baaien waar je met je voeten in het poederwitte zand kunt genieten van een lekkere vruchtenshake. Bij eb kun je gewoon door het ondiepe water wandelen. Men probeert het toerisme ecologisch verantwoord te bedrijven. De families verbouwen biologische groenten en verwerken een aantal producten: kokosmelk, biologische zeep, huisgemaakte antimuggenmiddelen enz. 
Met spijt in het hart nemen we afscheid van de eilanden en varen in een half uurtje met een speedboot naar Phuket. Na ruim 1600 km op de teller bereiken we (zonder platte banden) onze eindbestemming. Hier logeren we nabij de luchthaven, aan het strand. We hebben een mooi hotel met zwembad. Het wachten wordt dan toch nog aangenaam. Maandag 13 februari vliegen we naar huis.

Hierbij stopt dan ook onze blog. We danken iedereen die ons gevolgd heeft op ons fietsavontuur in het land van de glimlach.