Op weg naar Mangalore

Na een week op de fiets zijn we het drukke verkeer op de highway al goed gewoon, hetgeen niet belet dat we steeds uiterst voorzichtig en geconcentreerd moeten fietsen. We zitten op de NH66 die helemaal tot in Goa loopt. Er zijn momenteel overal wegenwerken aan de gang. De weg ligt over honderden kilometers open, hetgeen resulteert in stukken met grind en aangestampte rode aarde. We zien echter weinig bedrijvigheid en aan dit tempo zullen de werken nog jaren duren. Regelmatig moeten we van rijvak wisselen. Het maakt het allemaal niet gemakkelijker. 
Na Guruvayur fietsen we naar Vadagara waar we een mooi hotel vinden met roofbar en bier. Slechts een paar hotels mogen alcohol serveren en dit wordt dan altijd in een aparte en donkere ruimte geserveerd. Hier ontmoeten we een Frans koppel op de fiets die reeds in Mumbai gestart zijn. We zijn blij dat we niet de enige zotten zijn… In Kerala worden de restaurants aangeduid als hotel, dus heel verwarrend als je op zoek bent naar een slaapgelegenheid.

Daarna gaat het naar Kannur omdat volgens de Lonely Planet hier mooie stranden zijn. We kiezen weer voor een homestay bij een gepensioneerde technieker op koopvaardijschepen. Hij was verschillende keren in Antwerpen. Hier verblijven we 2 nachten om even op adem te komen in een rustige omgeving. Vanop ons balkon hebben we mooi uitzicht op de Arabische zee. Hier zijn amper Westerse toeristen en het strand ziet er dan ook desolaat uit. Hier ook geen parasols of ligbedden. De beachroad is spijtig genoeg bezaaid met vuil en plastic afval. Hier wonen overwegend moslims. De kerken maken nu stilaan plaats voor moskeeën. We zien veel gesluierde vrouwen, zelf met nikab. Om 5 uur ‘s morgens worden we steevast gewekt door de gebeden voor de moslims. We gebruiken onze rustdag om het Angelo fort te bezoeken, een fort opgericht door de Portugezen en nadien overgenomen door de Britten en Nederlanders. Als buitenlander betaal je hier meer dan 10x de prijs van een Indiër. We bekijken met de host de etappes om naar Mangalore te gaan. We gaan dit in drie keer doen. We proberen ritten van 50 tot 60 km. Met de slechte wegen geraken we amper vooruit en na de middag schijnt de zon onverbiddelijk. In de namiddag neemt een groep van 6 alleenstaande mannen zijn intrek in de kamer naast de onze. Daar gaat onze rust… al vlug gaan 2 mannen naar de winkel en komen terug met sterke drank. De decibels gaan dan ook naar omhoog en we zijn nog maar in de namiddag. Theo doet zijn beklag bij de huisbaas. Vermits onze host gebrand is op een goede review bij booking.com en dan vooral van Westerse toeristen, doet hij alles om ons gunstig te stemmen. Na een uur worden de mannen de laan uitgestuurd. Oef. 
Na een lekker ontbijt vertrekken we om 7 uur naar onze volgende bestemming. We besluiten om nog eens te fietsen op Komoot. ‘We krijgen rustige wegen voorgeschoteld en zijn blij. Tot we bij een rivier komen die we moeten oversteken. Op de app staat dat er een ferry is. Maar niets is minder waar…. De kilometers zijn voor niets geweest en we moeten terug naar de highway. Dat is balen… We hebben ditmaal ook geen hotel gereserveerd en beginnen na 50 km uit te kijken. Na 3 pogingen vinden we eindelijk een mooie kamer met een privegarage voor onze fietsen in Cheruvathur.

Vandaag vertrekken we weer om 7 uur en ontbijten in een plaatselijk eettentje. We eten Masala Dossa, een soort van knapperige pannenkoek gevuld met aardappelcurry, een specialiteit uit het Zuiden. We hebben een homestay geboekt op 50 km van Mangalore en een zestal kilometer van de hoofdweg in een klein dorpje. Al vlug beklagen we onze keuze. Er zijn immers steile hellingen en we moeten af en toe afstappen. Tot overmaat van ramp weet niemand de homestay zijn en er is ook geen enkele aanduiding. We klampen een paar dorpelingen aan en laten hen bellen. Al gauw komt de eigenaar op zijn moto om ons de weg te wijzen. We zijn slechts 100 meter verwijderd. We zitten hier echt op de boerenbuiten en hebben een heel huis ter onzer beschikking. Als we toekomen, ligt een matras te drogen bovenop een soort van noten. Deze wordt dan vlug binnen gebracht en op ons bed gelegd. Een mooi laken erop en alles is in orde. Er wordt lekker voor ons gekookt door een buurvrouw. We zien het niet zitten om morgen langs dezelfde weg terug te fietsen maar onze gastheer belooft dat hij gaat voorrijden. Hij weet een “gemakkelijke??” weg. We zijn benieuwd. We profiteren om onze was te doen. We mogen de wasmachine gebruiken. Als alles goed meevalt zijn we morgen in Mangalore.